Brussel, 3 januari 1921 – Ukkel, 1 juli 1998
Van 1940 tot 1945 spendeert André Willequet vijf jaar in het beeldhouwatelier van Oscar Jespers in La Cambre. In 1947 onderwijst hij tekenen en beeldhouwkunst waarna hij in 1975 het directeurschap van de juwelenopleiding in het IAM te Brussel aangeboden krijgt. Hij maakt een reis naar Frankrijk en ontmoet hij de kunstenaars Constantin Brâncuşi en Ossip Zadkine. Begin jaren 1950 studeert hij met een beurs aan het Royal College of Art in Londen en leert hij de beeldhouwers Jacob Epstein en Henry Moore kennen.
Zijn werk wordt bekroond met veelvuldige prijzen en erkenningen: tweede in de Prix de Rome in 1947, Prix Louis Schmidt voor de beeldhouwkunst in 1951, Prix de Sculpture van de gemeente Ukkel in 1966.
De stijl van André Willequet evolueert van figuurlijk (tijdens zijn leertijd) naar abstract, waarbij hij natuurlijke vormen opzoekt. Als zodanig was hij een van de grote vertegenwoordigers van de abstracte lyrische beweging die zich in de jaren vijftig in België ontwikkelde. Zijn favoriete materialen waren hout, steen, brons en staal.
Het werk van Willequet bevindt zich in de openbare ruimte en beeldenparken van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en andere steden in België, o.a. in het Openluchtmuseum Middelheim in Antwerpen, in het Openluchtmuseum Sart-Tilman in Luik en in de tuin van het Van Buuren Museum in Ukkel.