Vottem-lez-Liège, 22 juli 1911 – Schaerbeek, 20 februari 1992
Jo Delahaut excelleert aan Académie des Beaux-Arts en tijdens zijn studies aan de Université de Liège, waar hij een doctoraatsthesis in de kunstwetenschappen over het neoclassicisme in België verdedigt.
Als pionier van de geometrische abstractie in het naoorlogse België ontpopt hij zich al snel tot leidende figuur van de stroming die vormelijke discipline en het primaat van de rede boven lyrische vrijheid en spontane emotie stelt. Hij is lid van de Jeune Peinture belge (1946), mede-oprichter van de groeperingen Art abstrait (1952), Art abstrait-Formes (1956) en Art construit (1960). Samen met Pol Bury, Elno en Jean Séaux schrijft en publiceert hij het Manifeste du Spatialisme (1954). Van 1962 tot 1976 zet hij zijn militantisme om in pedagogische kwaliteiten en onderricht hij esthetica aan het Institut national des Arts du Spectacle (INSAS) en schilderkunst aan de École nationale supérieure d’Architecture et des Arts visuels van Ter Kameren.
“Het is mijn doel om orde te brengen in de chaos die voortkomt uit het hectische leven dat we leiden en in onze gevoelens, gedachten en alles wat aan ons bewustzijn ontsnapt. Ik zou willen bijdragen aan een klare innerlijke orde die de ziel van alle ballast verlost.”
Jo Delahaut