Pierre Culot, Malmédy, 1938 – Roux-Miroir (Incourt), 9 maart 2011
Pierre Culot kreeg zijn opleiding aan de Ecole des Métiers d’Arts van Maredsous en ging vervolgens in de leer bij Charles Leplae aan de Ecole nationale supérieure des Arts Visuels (La Cambre). Vanaf 1957 richtte hij zich op keramiek in het atelier van Antoine de Vinck (België) en vervolgens bij Bernard Leach (Groot-Brittannië). Hoewel hij in deze techniek talrijke internationale prijzen behaalde (Faenza, 1967 en Vallauris, 1968), wilde hij zich niet tot één enkele discipline beperken en streefde hij ernaar om de grenzen ervan te verleggen (Koopal-prijs, 1972, Prijs Jonge Belgische Beeldhouwkunst, 1973).
Zijn carrière wordt onder meer bekroond met een solotentoonstelling in het Stedelijk Museum in Amsterdam (1994-95). Zijn monumentale sculpturen en ‘environments’ zijn her en der te wonderen: Stichting Goldmuntz (Antwerpen), Stadhuis van Dordrecht, universiteiten van Brussel, Leuven en Antwerpen, Cité Beauharnais in Parijs, Tractebel (Brussel), Mémorial de Vendée…
Pierre Culot is ook een befaamd landschapsarchitect; hij heeft de aanleg van talrijke privétuinen op zijn naam staan.
In 2015 zal zijn zoon Joseph Culot het atelier in Roux-Miroir (Waals-Brabant) verder zetten.