Acrylverf op beton
h x l, 30 x 10 m
1978-1979
Depot van de Franse Gemeenschap
In 1978 steekt Paul De Gobert de vlam in de pan door het binnenplein van het chemiegebouw aan te pakken. Door gestileerde verfstreken vormt de kale ventilatietoren om tot een stoompijp van een immens cargoschip. Onder een blauwe hemel bedekt met witte wolken herkennen we in de scheepskapitein de trekken van Claude Strebelle, de architect-coördinator van het universitair domein en mede-architect van het chemiegebouw. Hij tuurt de horizon af … “Vesting in zicht! … Rechtdoor! … Het is het studentenrestaurant! …” Beneden aan de schoorsteen bedient een matroos een dik scheepstouw “dat humor en ernst verbindt”.
In zijn hele oeuvre blijft Paul De Gobert trouw aan zijn principes: door zijn monumentale schilderkunst corrigeert of benadrukt hij op een poëtische wijze de materialen en vormen die door de architect onvolledig benut of zelfs genegeerd worden. Voorbeelden vind je ook in het Brusselse en Parijse straatbeeld.
De Gobert put inspiratie uit de lyriek van het gebouw zonder de bestemming ervan te ontkennen. Humor speelt telkens een centrale rol. Ook hier sijpelt de ironie door in zijn keuze voor een titel: Toen iemand me vroeg wat de naam van mijn rederij was, antwoordde ik: “de Maatschappij BELGA FILTER”, maar aangezien ik geen roker ben, heb ik uiteindelijk voor Ferry-Boot gekozen.