Acryl op beton,
1977
Schilder Paul De Gobert vertelde vaak hoe Claude Strebelle in 1979 totaal verbluft was van zijn monumentale sculptuur Ferryboot, en niet alleen omdat de architect er zelf aan het roer stond, maar omwille van de vernuftige manier waarop het geschilderde beeldhouwwerk in de architectuur geïntegreerd werd.
Nochtans had Claude Strebelle en zijn architectenatelier op dat moment ook al andere wateren doorzwommen. Zelf experimenteerde hij op een uitbouw van de chemiefaculteit. Door twee ogen aan te brengen veranderde de betonnen neus in een klievende voorsteven van een wegvarende boot, als een boeg van een antieke Griekse galei. In 1968 kreeg zijn medewerkster Colette Henrion de opdracht om aan de achterkant van het chemiegebouw een glooiende bestrating in keramiektegels aan te leggen: uitdeinende, blauwe golven van een boot die in 1977 vertrokken is.
Zeezichten waren trouwens ook een geliefd thema van zijn vader en ook broers Jean-Marie en Rodolphe Strebelle.