allShapeCombined Shape CopyCombined ShapePage 1Group 11GroupPage 1ShapeFill 5Page-1Group 26linkedinPage 1 Copy 2ShapeShapeShapeplayFichier 1Fill 3

Verbinding 1: Reflectie met opgeheven voet

Kalksteen uit Vinalmont en brons
Diameter : 16 m
1982

Félix Roulin kreeg de opdracht om de eerste van zes “verbindingen” aan het Rectoraatsplein in te richten. Deze doorgang verbindt de Place du Rectorat met de Rechtsfaculteit B21. Die plek inspireerde de kunstenaar tot dit werk: een cirkelvormig amfitheater wordt door veertien gebroken zuilen omringd, vijf trappen dalen af naar de ingang van het gebouw. De centrale voet lijkt door een aardbeving uiteen gespleten waardoor bronzen resten van een menselijk lichaam zichtbaar worden. Een fragment van wat “de hefboom van een weegschaal of het gevest van een zwaard” zou kunnen zijn vergezelt het tafereel. De kunstenaar hakte het monument uit in witte kalksteen afkomstig uit Vinalmont (bij Wanze in de provincie Luik).

De bezoeker merkt snel op dat het werk het best tot uiting komt wanneer je de Rechtsfaculteit buiten treedt. Het was de bedoeling van Félix Roulin om in eerste plaats de gebruikers van dit gebouw (de professoren en studenten) zijn boodschap mee te geven en zoals bovenstaand citaat ook bevestigt. Al van in de Romeinse oudheid werd de geblinddoekte vrouwe Justitia steevast met een weegschaal en zwaard verbeeld.

Maar verre van zich enkel tot de (toekomstige) jurist te wenden, wil Félix Roulin elk van ons aan de voet van dit kunstwerk interpelleren. De verbrokkelde zuilen, de ontwrichte voet en de vertrappelde lichamen stellen de fragiliteit en relativiteit van voor waar aangenomen regels en waardesystemen in vraag. Hoe absoluut zijn gevestigde waarden van veeleer vandaag nog? Hoe onwrikbaar moeten we blijven vasthouden versteende principes? Recente bewegingen zoals #MeToo en #BlackLivesMatter tonen dat een samenleving evolueert…

In de concentrische cirkels van de treden en de gebroken zuilen ligt voor Roulin de steeds wederkerende kritiek vervat. Ze vertrekken als stralen vanuit de kern, net zoals in de Egyptische beeldhouwkunst die een directe inspiratiebron vormde. Vandaag herkennen we er even goed het (politiek) Halfrond in, het discussieforum als centrum van onze democratie waarin regels en normen gewikt en gewogen worden.

 

Félix Roulin

Dinant, 1931

Élève, puis professeur à l’École d’Art de Maredsous, Félix Roulin a pris en charge, respectivement depuis 1962 et 1984, les cours d’art de mise en œuvre du métal, puis de sculpture monumentale à l’École nationale supérieure des Arts visuels de La Cambre, à Bruxelles.

Étapes importantes d’un parcours jalonné par de nombreuses œuvres d’art public, (pour les bâtiments du plan incliné de Ronquières, la R.T.B.F., la station Thieffry du métro bruxellois, le Centre de Télécommunications spatiales de Lessive, sans oublier la Maison-sculpture d’Angleur, la Porte-sculpture du Grand-Hornu et Ombres d’acier, mémoire des arbres, pour les entreprises Battard à Pommeroeul), Liaison 1 et le Mur-sculpture du Centre Beaunord, à Paris occupent une place à part dans la production de Roulin, qui choisit, pour elles, de rompre avec vingt ans de travail exclusif du métal, au profit de l’association de la pierre et du bronze.